Als alle "bewijsstukken" van een ontwikkeling verdwenen zijn, er alleen herinneringen, woorden, beelden resteren - dan is het onmogelijk je nog werkelijk in die ontwikkeling in te leven. Je hebt niets in handen, je kunt niets voelen. Je kunt alleen nog gedachtenexperimenten uitvoeren. Daarmee gaat een enorm stuk kennis, inzicht, ervaring verloren.
Het is niet voor niets, dat we tegenwoordig het wiel zo wanhopig vaak weer 'ns opnieuw uitvinden. Alle wielen die onze voorgangers uitvonden zijn immers verschrot. Niet eens recycled, nee, gewoon als irrelevant voor onze tijd afgedankt, vernietigd.
Het is een gevaarlijke misvatting dat het verleden ons niets kan leren. Al in de tijd van de Encyclopédisten - tweede helft 18e eeuw - hebben we geleerd, dat alleen "beschrijven" van een methode, een techniek, een handeling absoluut onvoldoende is. De problemen met de werkelijke uitvoering manifesteren zich pas bij het echte DOEN. En daarvoor heb je tastbare zaken nodig. Dat geldt al voor het inslaan van een spijker - heb je nog nooit de juiste hamer in handen gehad? De ellende is niet te overzien. Terzijde: lees dit artikel. Het credo van de moderne tijd is "virtueel beleven". Wat betekent, "gesimuleerd beleven". NOT REAL. Wel, met een virtual reality bril op je neus kun je lelijk struikelen over de hobbels van de realiteit.
Kortom, het is uitermate verstandig, drie keer na te denken voor je iets als "antiek achterhaald" klakkeloos in de Kliko kiepert. Onderwijl verdwijnt ons technisch erfgoed, aan alle kanten, in noodtempo. Men zegt, dat is onafwendbaar, want het spul heeft economisch gezien afgedaan. Dat is dus de tweede gevaarlijke misvatting. Economische criteria zijn overwegend onzin. De opvattingen van economen zijn op drijfzand gebouwd. Ze veranderen moeiteloos van inzicht.
We realiseren ons zelden - willen het eigenlijk gewoon niet weten - dat ons technisch erfgoed een belangrijke culturele waarde vertegenwoordigt. Kijk ernaar (zo lang het nog kan) en besef, dat je kijkt naar het vernuft en de durf en de doorzettingskracht van onze voorouders. DAT is onze identiteit.